Ζητείται ελπίς...

Αν ο ΠΑΟΚ κέρδιζε τον Ατρόμητο και τερμάτιζε στην 2η θέση, ναι τότε επικοινωνιακά η ΠΑΕ ΠΑΟΚ θα είχε κάθε δικαίωμα να συνεχίζει να φωνάζει για τη διαιτησία και πάει λέγοντας. Αλλά με την χθεσινή ήττα αυτό το δικαίωμα το έχασε ή τουλάχιστον αυτή η δικαιολογία έχει ξεφτίσει… Τι πληρώνει ο ΠΑΟΚ και κατάφερε –γιατί περί κατορθώματος πρόκειται- και τερμάτισε τελευταίος και καταϊδρωμένος; Πρώτα απ’ όλα την αβλεψία του στο τελευταίο ματς της κανονικής περιόδου να κρατήσει έστω και την ισοπαλία στο ματς με τον Λεβαδειακό. Θα είχε έναν βαθμό ακόμη στα πλέι οφ και ίσως να του ήταν πολύτιμος… Πληρώνει επίσης το ότι στον προτελευταίο αγώνα των πλέι οφ δεν κατάφερε να κρατήσει έστω το 1-0 από την ΑΕΚ και να έχει πλεονέκτημα σε περίπτωση ισοβαθμίας. Τα παραπάνω φυσικά θα είχαν βάση αν ο ΠΑΟΚ χθες δεν έχανε από τον Ατρόμητο. Κατάφερε να χάσει, να μην πάρει έστω έναν βαθμό και έτσι τερμάτισε τελευταίος με ότι αυτό συνεπάγεται σε ότι αφορά το πρεστίζ, την ψυχολογία αλλά και την «όρεξη» του κόσμου για να στηρίξει την νέα προσπάθεια. Δυστυχώς για τον ΠΑΟΚ το κρύο ντους δεν τέλειωσε χθες με την λήξη των πλέι οφ. Γιατί έτσι πώς έχουν τα πράγματα με τις αδειοδοτήσεις, μπορεί να δούμε τον Ατρόμητο να παίζει στο Champions League και τότε στην Τούμπα θα πρέπει άπαντες να πάρουν φόρα και να σημαδεύουν τους τοίχους. Και όλα αυτά γιατί χθες η ομάδα δεν κατάφερε να κερδίσει τον Ατρόμητο στον οποίο φυσικά οφείλουμε να δώσουμε τα συγχαρητήρια μας… Το «ότι έγινε έγινε» δεν μπορεί να εφαρμοστεί αυτή τη στιγμή στον ΠΑΟΚ. Και είναι σίγουρο ότι θα το βρει μπροστά του. Η ομάδα έδωσε 51 αγώνες και θα πρέπει στις 19 Ιούλη να ταξιδέψει σε κάποιο χωριό της Ευρώπης για τον πρώτο επίσημο αγώνα. Αυτό προϋποθέτει πώς θα πρέπει η προετοιμασία να αρχίσει Ιούνιο. Με λίγα λόγια οι παίκτες θα έχουν ένα μήνα ξεκούρασης για να αρχίσει μετά μια ακόμη δύσκολη σεζόν. Ας πρόσεχαν…