Όταν έρχεται στο σπίτι το νέο μέλος μιας οικογένειας, εκείνοι που συνήθως "την πληρώνουν" είναι τα κατοικίδια, ειδικά οι σκύλοι. Πέραν της ζήλιας που αισθάνονται κατ' αρχήν, επειδή χάνουν την αποκλειστική προσοχή του αφεντικού τους, οι σκύλοι εξορίζονται κατά κάποιον τρόπο από το εσωτερικό του σπιτιού, από φόβο μήπως μεταδώσουν κάποιο βακτήριο στο άρτι αφιχθέν μωρό.
Τη συνήθη αυτήν τακτική έρχεται ν' ανατρέψει νέα έρευνα Φινλανδών επιστημόνων που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό Pediatrics, σύμφωνα με την οποία η συνύπαρξη σκύλου και μωρού κατά τον πρώτο χρόνο της ηλικίας του, όχι μόνο δεν βλάπτει το νεογέννητο, αλλ' αντιθέτως ωφελεί την κατάσταση της υγείας του.
Η έρευνα παρακολούθησε την πορεία της υγείας 397 παιδιών ξεκινώντας από την περίοδο τη; κυοφορίας μέχρι τη συμπλήρωση του πρώτου έτους της ζωής τους. Διαπιστώθηκε ότι όσα παιδιά είχαν έρθει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε επαφή με σκυλιά εμφάνισαν μικρότερο αριθμό αναπνευστικών νοσημάτων ή συμπτωμάτων, παρουσίασαν λιγότερες λοιμώξεις του αυτιού, ενώ χρειάστηκαν λιγότερα αντιβιοτικά σε σχέση με τα παιδιά που μεγάλωσαν σ' ένα περιβάλλον χωρίς τα αγαπητά τετράποδα. Αντίστοιχα πειράματα έγιναν και για τις γάτες, με παρόμοια αλλά μικρότερης ισχύος αποτελέσματα.
Σημαντικός παράγοντας είναι και ο χρόνος που περνάει το σκυλί μέσα στο σπίτι. Τα παιδιά που ζουν σε σπίτια, όπου τα σκυλιά συγκατοικούν μαζί τους για λιγότερο από έξι ώρες τη μέρα διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης αναπνευστικών προβλημάτων. Η ερμηνεία που δίνουν πάντως οι επιστήμονες που διεξήγαγαν την έρευνα είναι ότι ενδεχομένως η επαφή με τα ζώα να ωριμάζει γρηγορότερα το ανοσοποιητικό σύστημα με αποτέλεσμα την εμφάνιση λιγότερων και με μικρότερη διάρκεια λοιμώξεων. Άλλωστε, οι σκύλοι που ζουν μέσα στο σπίτι είναι σχετικά καθαρά κι επομένως η έκθεση των παιδιών σε ρυπογόνες ουσίες παραμένει σχετικά περιορισμένη.
Σε αντίστοιχα συμπεράσματα κατέληξε και μια άλλη έρευνα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο. Η συγκεκριμένη έρευνα έγινε σε ποντίκια, τα οποία εκτέθηκαν στη σκόνη ενός σπιτιού με σκύλους. Αυτό που διαπιστώθηκε είναι ότι η συγκεκριμένη ομάδα ήταν προστατευμένη από την εμφάνιση ενός κοινού κρυολογήματος, του αναπνευστικού συγκυτιακού ιού (RSV). Το σημαντικό είναι ότι ο συγκεκριμένος ιός είναι αφενός κοινός, καθώς όλοι έχουν εκτεθεί σ' αυτόν κάποια στιγμή στα πρώτα χρόνια της ζωής τους και αφετέρου είναι πολύ επικίνδυνος για τα παιδιά που γεννήθηκαν πρόωρα, καθώς και για όσα νήπια πάσχουν από χρόνια νοσήματα. Ο RSV θεωρείται η κύρια αιτία εμφάνισης της βρογχιολίτιδας, μια φλεγμονή των μικρών αεραγωγών στους πνεύμονες, όπως και για την πνευμονία σε παιδιά κάτω του ενός έτους, αλλά και για τον κίνδυνο εμφάνισης άσθματος.
Σε κάθε περίπτωση, εννοείται ότι το κατοικίδιο μας πρέπει να το περιποιούμαστε τακτικά, να το μπανίζουμε, να του κάνουμε εμβόλια, να του δίνουμε παρασιτοκτόνα κλπ. Αλλιώς, αν δεν ενδιαφερόμαστε για την υγεία του κατοικιδίου μας ούτε στο μωρό μας κάνουμε καλό, ούτε σ' εμάς ούτε καν στο κακόμοιρο το ζώο.