Η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι μια ιδιαίτερη φάση στη ζωή μιας γυναίκας που χαρακτηρίζεται από έντονα συναισθήματα και μεγάλες σωματικές και ψυχολογικές μεταπτώσεις. Πλέον οι γυναικολόγοι και οι μαιευτήρες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η φυσική δραστηριότητα οφελεί τη γυναίκα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και προάγει έναν ευκολότερο τοκετό. Αρχικά βελτιώνει την φυσική κατάσταση της γυναίκας μυικά αλλά και αεροβικά. Εξομαλύνει τα αρνητικά συμπτώματα της εγκυμοσύνης τόσο σε σωματικό επίπεδο (όπως πέψη τροφών και δυσκοιλιότητα) όσο και σε ψυχολογικό, καθώς βοηθά στην έκκριση ορμονών που φέρνουν ευφορία, ευεξία και ενεργητικότητα. Βοηθά στην καλύτερη διαχείριση του σωματικού βάρους της εγκύου, στην καλύτερη στήριξη της σπονδυλικής στήλης και γενικότερα του κορμού αλλά και στην μειωμένη χαλάρωση των τοιχωμάτων της κοιλιάς. Βοηθά τέλος αποδεδειγμένα στην καλύτερη και ταχύτερη ανάρρωση μετά τον τοκετό.
Ωστόσο για να επιτευχθούν όλα αυτά θα πρέπει να πραγματοποιούνται κατάλληλα είδη άσκησης που να πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές και προϋποθέσεις. Αρχικά η γυμναστική κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης θα πρέπει να γίνεται σε περιβάλλον που εξασφαλίζει σταθερές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας στην έγκυο. Για το λόγο αυτό πρέπει το περιβάλλον που ασκείται να έχει μια φυσιολογική θερμοκρασία, ουτε υψηλή ούτε χαμηλή, να φοράει ελαφρια ρούχα και να ενυδατώνεται καθόλη τη διάρκεια της άσκησης προκειμένου να αναπληρώνει τα υγρά που χάνει. Μετα το πρώτο τρίμηνο που η κοιλιά μεγαλώνει, θα πρέπει να αποφεύγονται οι ασκήσεις που γίνονται ανάσκελα καθώς και οι ιδιαιτέρως στατικές ασκήσεις. Επειδή το έμβρυο χρησιμοποιεί αρκετό από το διαθέσιμο για τη μητέρα οξυγόνο, η έγκυος θα πρέπει να προσαρμόζει την ένταση της άσκησης έτσι ώστε να μη λαχανιάζει ιδιαιτέρως, νιώθοντας δυσπνοια και δυσφορία. Μια τέτοια μέτριας έντασης άσκηση καλό είναι να επαναλαμβάνεται τρεις φορές την εβδομάδα. Θα πρέπει να αποφεύγονται ασκήσεις που μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμό της κοιλιάς από απώλεια ισορροπίας ενδεχομένως. Ακόμα και μετά τον τοκετό για ένα με ενάμιση μήνα, το σώμα της γυναίκας εξακολουθεί να υφίσταται αλλαγές επομένως οι ίδιες οδηγίες για γυμναστική ως προς την ποιότητα την ένταση και τη συχνότητα καλό θα ήταν να συνεχίζονται.
Υπάρχουν όμως και κάποιες περιπτώσεις που η φυσικη δραστηριότητα θα πρέπει να διακόπτεται ή και να μην αρχίζει καν σύμφωνα με τις οδηγίες των γιατρών. Εάν έχετε ξεκινήσει να γυμνάζεστε και εμφανισθεί αιμορραγία ή ακόμα και υπερέκκριση υγρών απο τον κόλπο θα πρέπει αμέσως να διακόψετε την άσκηση. Το ίδιο ισχύει αν έχετε έντονα πρηξίματα στα πόδια, βάρος στους αστραγάλους ή ενταθεί η φλεβίτιδα. Αν επίσης ξεκινήσετε να υποφέρετε απο πονοκεφάλους, ζαλάδες, κοιλιακούς πόνους σταματήστε να γυμνάζεστε. Εάν διαπιστώσετε υπερβόλική αύξηση της πίεσης που διαρκεί ακόμα κι αρκετά μετά την άσκηση, έντονο αίσθημα κόπωσης με τάση λιποθυμίας και πόνους στο στήθος, είναι ανησυχητικά δείγματα που σας οδηγούν στο να διακόψετε τη γυμναστική. Τέλος εάν διαπιστωθεί καθυστερημένη ανάπτυξη του εμβρύου ή ελλιπής αύξηση του δικού σας σωματικού βάρους είναι σοβαροί λόγοι να διακόψετε και πάλι κάθε φυσική δραστηριότητα. Σε περίπτωση δε που πάσχετε από συγκεκριμένες παθήσεις κατά την έναρξη της εγκυμοσύνης , δε θα πρέπει να αρχίσετε κανενός είδους άσκηση. Αυτές είναι οι εξής: Η υπέρταση, ιστορικό πρόωρου τοκετού, ρήξης αμνιακού σάκου ή αιμορραγίας.
Επωφεληθείτε από τις ευεργετικές επιδράσεις για εσάς και το εμβρυο επομένως, αλλά πάντα με προσοχή και σύμφωνα με την καθοδήγηση του γυναικολόγου σας.