Την περασμένη Τρίτη ο κ. Σακελλαρίδης με σχόλιο του στο facebook έκανε λόγο για πολιτικούς εκβιασμούς και σήμερα ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος με ανάρτηση που έχει τίτλο «Τελικά, για ποια Aριστερά μιλάμε και ποιος έχει δικαίωμα να την επικαλείται;», στο zougla, έδωσε τη δική του απάντηση.

Το κείμενο που ανέβασε το zougla.gr

Τελικά, για ποια Aριστερά μιλάμε και ποιος έχει δικαίωμα να την επικαλείται;

Ο πρωταγωνιστής του καρότου δεν είναι άλλος από τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη, προσωπική επιλογή του Αλέξη Τσίπρα ως υποψηφίου για τον Δήμο Αθηναίων.

Όταν κατάλαβε ότι η απίστευτα ανεύθυνη πολιτικά συμπεριφορά του θα δημοσιοποιηθεί μέσω του zougla.gr, πέρασε στην αντεπίθεση από το facebook! Με υπονοούμενα για φασίζουσες συμπεριφορές, εκβιασμούς και άλλα τινά, τα οποία όμως ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Για την ταμπακιέρα κουβέντα.

Με λίγα λόγια, ο κ. Σακελλαρίδης θεωρεί ότι μπορεί να παραμένει στο απυρόβλητο και να οχυρώνεται πίσω από την Αριστερά που δεν… υποκύπτει.

Είναι πρωτάκουστο, πολιτικό πρόσωπο να μπαίνει σε site γνωριμιών, να αυτοϊκανοποιείται ανοίγοντας την κάμερα σε αγνώστους, συμπεριφερόμενο κατά τρόπο που αδυνατεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους και, όταν αυτό γίνεται γνωστό στο διαδίκτυο, να ζητάει και τα ρέστα!

Γιατί η παρέα των φοιτητών που μας κατήγγειλε το γεγονός έμεινε έκπληκτη όταν διαπίστωσε ότι ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ για τον Δήμο Αθηναίων που έβλεπε στις αφίσες ήταν ο γνωστός τους Γκάμπριελ από το site στο οποίο έμπαιναν για να διασκεδάσουν με διάφορους γραφικούς τύπους…

Έχουμε ήδη περιγράψει σε άλλα δημοσιεύματα τα κατορθώματά του, τα οποία για εμάς δεν θα είχαν κανένα ενδιαφέρον, εάν δεν έφερε την ιδιότητα του πολιτικού. Αυτό πρέπει να καταστεί σαφές σε όσους εκ του πονηρού βαφτίζουν προσωπικά δεδομένα την ανευθυνότητα και την ανοησία.

Προσπαθήσαμε να αποφύγουμε τη δυσάρεστη για εκείνον κατάσταση της δημοσιοποίησης, ενημερώνοντας την ηγεσία του κόμματός του. Μιλήσαμε με τέσσερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, εκ των οποίων τα τρία και βουλευτές. Δεν δώσαμε δημοσιότητα, ενώ είχαμε όλα τα στοιχεία στα χέρια μας δύο εικοσιτετράωρα πριν από τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών, για να μη θεωρηθεί πολιτική παρέμβαση.

Κάναμε ό,τι ήταν δημοσιογραφικά σωστό και μάλιστα καθ” υπερβολή, εφόσον ο δημοσιογράφος οφείλει να δημοσιεύει χωρίς να συνυπολογίζει το πολιτικό κόστος και άλλα μεγέθη άσχετα με την ίδια την είδηση.

Δεχθήκαμε πιέσεις από γνωστούς και φίλους, οι οποίοι χωρίς να γνωρίζουν τη σοβαρότητα της υπόθεσης προσπάθησαν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά. Καλοπροαίρετα, είναι αλήθεια οι περισσότεροι. Όταν άκουγαν όμως τι είχε συμβεί, έκαναν πίσω, γιατί είναι αυτονόητο ότι ένας πολιτικός δεν μπορεί να γδύνεται μπροστά στην κάμερα συνομιλώντας με άγνωστο προς αυτόν άτομο και να ικανοποιεί τις όποιες ορέξεις του κατά τρόπο πρωτόγνωρο, δίχως να συνυπολογίζει τις συνέπειες των πράξεών του. Δεν είναι δυνατό να μην αντιλαμβάνεται ότι εκείνη τη στιγμή καθιστά όμηρο τον εαυτό του και το κόμμα του στα χέρια μη ταυτοποιημένων προσώπων τα οποία θα μπορούσαν να τον εκβιάσουν πολιτικά.

Είναι απίστευτα υποκριτικό το εφεύρημα των προσωπικών δεδομένων πίσω από το οποίο επιχειρεί να κρυφτεί, γιατί προσωπικά είναι τα δεδομένα της ιδιωτικής σου ζωής και αυτά μέχρι ενός σημείου, όταν ανακατεύεσαι με τα κοινά. Προσωπικά δεδομένα δεν είναι όσα εσύ ο ίδιος δίνεις βορά στις ορέξεις εκείνων που δεν γνωρίζεις ανοίγοντας μία κάμερα.

Το γεγονός ότι αμύνεται επικαλούμενος τη δημοκρατία και την Αριστερά δεν μας εκπλήσσει, έχουμε δει και ακούσει χειρότερα.

Εκείνο το οποίο δεν μπορούμε να κατανοήσουμε είναι ο εκβιασμός που υπαινίσσεται ότι του ασκούμε. Επειδή η Αριστερά αγωνίστηκε με αίμα και όχι με καρότα, φρόνιμο είναι ο κύριος Σακελλαρίδης να αποχωρήσει σιωπηρά από την πολιτική, αναλογιζόμενος τις ευθύνες του. Γιατί εξέθεσε κατά τρόπο παιδαριώδη τον εαυτό του και κατ” επέκταση το πολιτικό του περιβάλλον.

Εκτός και εάν αποδεχθούμε ότι το να ικανοποιείς τα βίτσια και τις φαντασιώσεις σου με κάμερα ενώπιον αγνώστων, έπειτα από περιστασιακή συνεύρεση στο διαδίκτυο, αποτελεί προϋπόθεση για συμμετοχή στην ενεργό πολιτική.

Συνεργάτης μας παρέδωσε σήμερα το οπτικό υλικό στις Αρχές, για διερεύνηση πιθανών αδικημάτων που είναι δυνατόν να έχουν διαπραχθεί και, φυσικά, επειδή το υλικό αυτό δεν έχει κανένα άλλο ενδιαφέρον εκτός από την πολιτική του διάσταση και από τον επιπόλαιο τρόπο που επιλέγονται κορυφαία στελέχη σε ένα κόμμα από το οποίο ο λαός περιμένει λύσεις για τα μεγάλα προβλήματα που τον απασχολούν.

Κι επειδή ο κ. Σακελλαρίδης και κάποιοι όψιμοι φίλοι του αναφέρονται σε σκουπίδια της δημοσιογραφίας, ας αναλογιστούν εάν τα σκουπίδια αυτά είναι περισσότερο επικίνδυνα από κάτι πολιτικά σκουπίδια που κυκλοφορούν αριστερά και δεξιά.

Ας σκεφθούν τις συνέπειες για το κόμμα τους, εάν η υπόθεση έβλεπε το φως της δημοσιότητας πριν από την εκλογική αναμέτρηση.